foto's

aangezien het me op dit moment niet lukt om via de verbinding foto's op de site te zetten..
zijn deze te vinden op facebook.
groetjes thera

nieuwe update

Tot nu toe heb ik het erg naar mijn zin, het is leuk om te zien hoe snel de kinderen je accepteren. Want Abroenies zoals we hier genoemd worden zien ze heel veel, het is een komen en gaan aan vrijwillegers. Dus misschien wel des te meer bijzonder dat de kinderen zich daar niets van aan trekken. En het gewoon heerlijk vinden om aandacht te krijgen, en door bij wijze een aai over de bol al een smile Bij deze weer een update van mijn verblijf in Ghana.

van oor tot oor kunnen hebben. Je ziet dat je dan ook heel veel van ze terug krijg. Zo heb ik inmiddels mijn eigen knuffelbeertje gevonden hier, Chairmen, was tot twee maanden geleden een van de stillere maar zeer eigenwijze kinderen die naar niemand wilde luisteren, en niemand kon iets goeds bij hem doen. Inmiddels heeft hij een nieuwe vader, (Micheal) zoals ze de caregivers hier noemen, en samen met hem ben ik bezig om Chairmen een beetje te veranderen, en gelukkig met resultaat want hij komt nu voor uren bij je zitten en hangt hele verhalen op die hij in zijn eigen taaltje maakt, zonder dat hij boos word of zat je opmoet passen voor je spullen. Engels praten dat kan hij niet, dus het is vaak maar raden wat hij wil. Een leuke uitdaging om het zo ver te krijgen dat hij ook dingen bij andere toe gaat laten.. wordt dus vervolgt. Het blijft natuurlijk ook altijd een uitdaging, om een lach op het gezicht te krijgen van de kinderen die niet zo op de voor grond staan. Hier voor hebben we onder anderen ook het  special attention programma. Dit is een programma dat ik samen met Linda een andere Nederlandse vrijwillegster draai. Hierin gaan we bijde met een kind een half uur een op een iets doen wat zij/hij echt leuk vind om te doen, of om ze een beetje te helpen iets vaardiger te worden met hun handen, of taal/rekenen. Ook een onderdeel hiervan in ons half uurtje music time, hier in gaan we iedere dag dansen met een groep van 8 autistische kinderen. Daar genieten ze van, en ohwee als we het een keer overslaan omdat het even niet anders kan, kan komen ze tijden de pauze boos naar ons toe waar we waren. Dan merk je echt dat ze dat stukje aandacht hebben gemist. Dit geldt ook voor de dove Joshua, hij heeft een eigengebaren boek. Dat ik nu aan het leren ben zodat er meer mensen zijn waar mee hij kan communiseren. Hiervan volgen de foto’s later, die gaan we volgende week maken.

Wat betreft het sponsorgeld, echt super bedankt voor allen die hun deel hebben bij gedragen, ik heb hier overlegt en wat we oa met het geld gaan doen is het volgende: iedere middag slapen de kinderen in een Siestaroom, deze is ongeveer tien jaar geleden neergezet. Een prima ruimte, maar inmiddels veel te klein. Want de groep met kinderen is inmiddels verdubbeld!! Mooi dat dat kan, maar voor de ruimte iets minder. Ook ziet het er niet zo gezellig uit, ik zou er niet voor de lol in gaan liggen, het is donker en saai. Dus nu gaan er het volgende gebeuren, en komt een nieuw dak op want deze is verrot, en er word een nieuw hek geplaats zodat alle kinderen binnen blijven, ik samen met de andere vrijwillegers de binnenkant helemaal schilderen en een beetje gezellig maken. En het mooiste is dat het gebouwtje wat er nu aan de rechterkant naast staat ook word verbouwd tot siestaroom, daar voor worden er extra ramen in gemaakt een extra deur, het dak word vernieuwd,  misschien dat er een doorgang word gerealiseerd met de andere kamer, maar daar zijn we nog niet helemaal uit. Omdat het ook wel mooi is als er een aparte ruimte is voor de minder zelfstandige en vatbaardere kinderen. Overal worden tegels op de vloer gelegd zodat die makkelijker schoon kan worden gehouden.  En ook die kamer gaan we mooi schilderen. Genoeg mooi werk om de komende maanden nog mee bezig te zijn. Dus ook namens alle kinderen hier, alvast bedankt. (foto’s staan op de site)

de eerste week

Akwaaba, lieve allemaal

Hier weer even een berichtje uit het warme Ghana, het is hier heerlijk!
ik kan erg genieten van de kinderen en mij taken hier op het project, zoals het eten geven aan mijn feedingchild Aaron. hij is altijd vrolijk, soms zelf te! en wil altijd dat je hem gezelschap houd, wanneer hij je in de gaten heeft, is er geen ontsnappen meer aan.
deze week heb ik ook mij eigen kinderen toegewezen gekregen voor de 1op1 special time. een hoop verschillende kinderen waardoor het werk vol afwisselingen blijft. Zo mag ik met Dede muziek maken, hebben Linda(een andere volunteer) en ik een half uurtje dancetime with the autistictable, samen dansen met de kinderen, zoals Balloon. En de dove Joshua die ik nieuwe dingen mag gaan aanleren, een gave en leuke uitdaging om te kijken wat hij allemaal kan!
Zo heb ik hier inmiddels ook de vaste groep kids die om je heen hangen en je niet meer laten gaan, zoals Stephen, Jacob, kojo patrick en kofi Asare, stuk voor stuk heerlijke mensen, die gewoon een beetje aandacht willen. van deze zullen snel een paar foto's volgen.
het leven hier is heel appart, maar als je er eenmaal aan gewent bent wil je niet meer terug, zoals Jacob zegt " waka waka" wat betekent je mag nergens meer heen!
voor nu een klein verslagje, als ik meer tijd heb zal ik foto's plaatsen met een verhaaltje van de kids,
voor nu hou ik het hier nog wel even vol, en zeg ik tot de volgende keer..

de eerste indruk van Ghana

Lieve Allemaal, omdat de computers hier en daar een beetje haperen, ben ik genoodzaakt om alles aan elkaar te schrijven. Sorry voor het ongemak ;) Ik ben inmiddels aangekomen op de PCC, het hand in hand project zoals ze het hier noemen. Na een bus rit van ongeveer 13 uur, ( onze chauffeur had haast) Ben erg vriendelijk ontvangen door verschillende kinderen, die je dan ook de eerste paar uur niet meer laten gaan. Ze willen je echt alles laten zien, niet de practische dingen, maar de dingen die zij leuk vinden. De pcc is een mooi in plek ingericht als een klein dorpje, (foto's volgen later) er zijn op dit moment nog twee Nederlandse vrijwillegers en twee Duitse meiden. Het is dus een gezellige groep. Al hoewel ik er moet wennen aan de warmte, is het goed te doen, je kunt hier namelijk overal langs de weg eten kopen, zo ook zakjes gedestileerd water voor omgerekend nog geen 2 eurocent, deze zijn goed gekoeld dus goed om te drinken als je een stuk hebt gelopen. Dit weekend ben ik nog vrij en vanaf maandag zal ik mee gaan draaien met het progamma. hoe en wat precies, dat krijg je maandag pas te horen, dan weten ze waar je het hardste nodig ben. Voor nu even de eerste indruk, er volgt snel nog een verslag. Maar dan wacht ik even tot ik echt aan het werk ben. Lieve Groet vanuit Ghana, Nkoranza Thera

spullen gepakt

Lieve allamaal,

Het is inmiddels zover, de spullen zijn gepakt!
Ik ben er helemaal klaar voor.
Maar voordat ik ga wil ik jullie nog heel even wijzen op het volgende.
Mijn Collega Ans is zich ook gaan in zetten voor het Hand in Hand project, en wel op de volgende manier:

Ans schreef het volgende:

Waarom dit blog, ik ga op 15 april 2012 in Rotterdam mijn tweede marathon lopen. Aan deze marathon wil ik een goed doel koppelen, welk doel dat moest worden stond voor mij al vast, aangezien mijn collega Thera voor 3 maanden naar Ghana (Afrika) gaat als vrijwilliger.
Wat deze stichting voor een goed werk verricht, kunnen jullie lezen via deze onderstaande link. http://www.operationhandinhand.nl/
Doormiddel van dit blog wil ik zoveel mogelijk geld ophalen voor dit goede doel . Over mijn opzet en aanpak hou ik jullie op de hoogte. Wordt vervolgd……………….

Houd daarom ook Ans haar blog in de gaten.

En wilt u sponseren of op het shirt,

http://ansloopthard.blogspot.com

Giften kunnen jullie overmaken op:
giro 6650733 (sponsoring)
t.n.v. A.M.T de Boer-Smits

Ik zal via mijn blog jullie op de hoogte houden van verdere vorderingen.
Nogmaals bedankt

groetjes Ans en Thera