lieve Allemaal,
hier maar weer even een berichtje van uit ghana, Nkoranza.
Ik heb het nog steeds super naar mijn zin hier, heb mijn welkomst party gehad, waarin er heel veel muziek is, veel word gedansd, en sommige van de kinderen een stukje opvoeren. Heel erg leuk om dat een keer mee te maken, want op zo'n avond is iedereen vrolijk!! verder vind ik het heerlijk om met de kinderen bezig te zijn en ze een beetje extra aandacht te kunnen geven, bij sommige merk je dat ze het echt nodig hebben.
zo heb ik Jerry Ema, een jongen die wel naar de shalom school gaat maar die niet in staat is om te spreken! hij vind het super leuk om nieuwe dingen te leren, of om te rekenen( op zijn manier, maar toch) op school krijgt hij daar de kans niet voor omdat ze het vaak te veel moeite vinden om zich een beetje in te leven in zo'n kind. Dus ik ga vooral vrolijk met hem verder en hoop dat hij zich zelf ook kan gaan ontwikkelen in het werk wat hij op school leert.
en dan Tetty, dat is een jongetje van ongeveer 4 jaar oud, met een groei achterstand, taal achterstand en een hoop beperkingen. ze zijn bezig om hem te leren om te lopen, zo leuk om daar resultaat in te zien, hij komt nog niet ver, maar per week zie je hem gewoon vooruit gaan. Top idee, en mooi om te zien dat de caregivers hier ook achter het idee staan en het hem zo veel mogelijk willen leren. ik neem Tetty vaak mee, naar de snoozle kamer, deze in door een paar nederlandse vrijwillegers op gezet en werkt echt super. Daar zet je een beetje muziek op, laat de lichten draaien, zet Tetty voor de spiegel, en je kriigt de allerleukste beelden (foto's filmpje volgen) ook kan ik het niet laten om ze hier een klein beetje nederlands te leren, goedemorgen, slaap lekker en tot ziens, hoor ik dan ook regelmatig over de compount galmen.
wat een beetje mijn special project is geworden is: Joshua, dit is een jongen van denk ongeveer 12 jaar oud. hij is doof en word hier door zeer weinig mensen begrepen, voor dat ik hier kwam is er een andere nl vrjwillegster geweest en die heeft een boek gemaakt voor hem. dit is een boek met grotendeels zijn eigen gemaakte gebaren, maar ook een hoop nieuwe, nu ben ik met het iedere dag een uur aan het oefenen wat alle gebaren zijn, om het voor hem iets makkelijker te maken, en te kijken of hij iets meer in de groep kan worden opgenoemen als meer mensen hem begrijpen!
en ik denk dat ik heel trots op hem mag zijn, hij heeft hiervoor 5 jaar op een dove school gezeten maar daar heeft ie niets geleerd, en nu hij is zo trots dat hij zelf iedereen alle gebaren laat zien, wel is waar met mij en het boek samen, maar hij weet ze practisch allemaal uit zijn hoofd! nu lopen we regelmatig een rondje zo dat hij ook de gebaren gaar gebruiken zonder het boek, en dat gaat ook de goede kant op... nu iedereen hier nog even leren welke gebaren hij waarvoor gebruikt, en dan denk ik dat ik helemaal trots op hem (mijn zoon, zoals het hier zo mooi word verteld) mag en kan zijn.
verdere vooruit gang van de siestaroom, dat gaat echt super goed, de muren staan inmiddels weer, en er word heel hard gewerkt om de binnenkant klaar te maken zodat ik kan gaan schilderen. het geen wat nu echt nog moet gebeuren, is het dak, maar ik geloof dat ze daar ook een dezer dagen aan gaan beginnen.
erg mooi om te zien dat het hier zo snel gaat en dat ze het echt optijd af willen hebben, zo dat wij (vrijwillegers) nog voldoende tijd hebben om het te maken zoals we in gedachte hebben, en geloof me! dat kost wel even tijd :)
